1.باید کوچ کنم از این جا
زندگی ای نو بسازم
و خب باید دوباره شروع کنم.
2.وقتی آدم زیاد می نویسد، یعنی دارد همه ی خودش را جار می زند روی کاغذ،
و همه ی خودش چیزی نیست که هر رهگذری بیاید ناخنکی بزند و برود!
3.اگر همیشه بوده اید،
اگر هنوز هم هستید،
کافی ست بخواهید که بیایید،
ماشینم پر از جای شماست...
4.آنکه تا آخر میماند،فقط خداست..
پ.ن:تشکر از همه ی دوستان، برای همه ی این روزها ... برای این همه محبت که هدیه دادید ... برای این همه ی توجه.
دوست دارمتان.
حلال کنید :)
از زمان بی خبرم،
چه برسه به صاحب زمانش!
خداکنه اینجوری نگذره،
هم زمان،هم صاحبش..
پ.ن:
پیام وارده؟!
ازش پرسیدم: امسال روزه می گیری؟!
گفت: آره اگه خدا بخواد...
گفتم: آخه کدوم پزشکی این همه سختی رو برای بدنت تأئید میکنه؟!
گفت: همون که وقتی همه پزشکا جوابت کردن برات معجزه میکنه..
پ.ن:
صرفا جهت خالی نبودن عریضه!
معتقد است که پزشک ها اصلا آدمهای باهوشی نیستند!
بدیهی ترین مسائل را هم تشخیص نمیدهند!
حسرت میخورد که یک عمر بی دلیل به همه شان اعتماد کرده.
میگوید:سالها گذشت تا فهمیدم نه مشکل قلب دردهایم رگهایش بود،
و نه دلیل بی خوابی هایم دردهای مفصلی مزمن!
پدر بزرگ میگوید: علت همه ی اینها،تنهایی است و تنهایی..
آدمها گاهی بجای اینکه احساسشان را حبس کنند،
آزادش می کنند و در فضا پروازش میدهند.
تو خودت را الاف حسهای معلق در فضا نکن!
که نیمی از این احساسات معلق،
مرجعشان آدمهای ضعیفیست،
که شجاعت حبس کردن احساسشان را ندارند..
داستان خستگی من شاید
برگردد به داستانهای هزار و یک شب
و یا افسانه رستم وسهراب
و یا شاید در خلال داستانهای جک لندن
و حتی فراز وفرودهای این بیست و سه سال زندگی نکرده!
رفتن های به مقصد نرسیده،
فراق های به وصال نرسیده،
اینها همه داستان اند...داستان خستگی!
اما
داستان پائیز و برگ ریخته،هیچکدام داستان نیست..
پ.ن:داستان ها آنجا شروع میشوند که تازه تمام شوند!
بی ربط نوشت:ببخشید که دیر به دیر میام!
تا چند روز دیگر باید نود و چهار را ببوسیم و به نودو پنج خوش آمد بگوییم، و امیدوار باشیم که بلاخره نودو پنج سال ظهور باشد.(ان شاالله)
نود و چهار با تمام فراز و نشیبش گذشت...خسته؟ نه،نیستم. دلخور؟ شاید... دلسرد؟ کمی!
بگذریم...
از نظر حقیـــــر:
فیلم سال:بادیگارد،ابد و یک روز
کتاب سال:آیه های سبز(عین.صاد)
مظلوم سال:مقام معظم رهبری
فراموش شده سال:همدلی و همزبانی
حکم سال:اعدام بابک زنجانی
هیجان سال:پنج گانه بارسا!
سرکاری سال:مذاکرات هسته ای
شخصیت سال:پرویز پرستویی
غم سال:فوت پدربزگم
روحیه سال:بچه های مجموعه فاتح
فراموش شده سال:فرهنگ
حال کردیم سال:برنامه خندوانه
افتضاح سال:شکست اصول گرایان تهران
دمتون گرم سال:مدافعان حرم
جمله سال:اسرائیل 25سال آینده را نخواهد دید
جک سال:قطع رابطه جیبوتی با ایران
پ.ن:
سال سخت و مهم و سرنوشت سازی در انتظارم هست!
دعا بفرمائید..
ادای آدمای دپرس رو در نمیارم و ناراحت و افسرده هم نیستم،
و دوست هم ندارم از شبه جمله ی "تف به این روزگار" استفاده کنم، نه...
این بار ناراحت که شدم می روم تا پشت دیوار اندوه،
و با گچ روی دیوار می نویسم: آمدید نبودیم!!
پ.ن:
هنوز هم دلم برای خودم تنگ میشود..
هنوزم وقتی حالم خرابه راهمو کج می کنم و با رفقا میام اینوری!
حیف که هیچی ندارم براتون بگم،
سیاه تر از همیشه ست این شب و بسته تر از همیشه ست این در!
کورم،
کور،
عصای سفیدم را کسی نمی بیند؟!
همه ی آدمها تنها هستند و این تنهایی، با خوشی ها و لذت ها و بی خیالی ها درمان نمی یابد!
در وسعت دل بزرگ ما،تنهایی را نمیتوان با این لحظه های شاد و یا دلداری های چند رنگ درمان کرد؛ که این دل،دلداری دیگری میخواهد.
دل آدمی بزرگتر از این زندگی است و این راز تنهایی اوست.
او چیزی بیشتر از خوشی و لذت میخواهد،زیرا او محتاج تحرک است و حرکت..
پ.ن:
مرحوم علی صفایی حائری-نامه های بلوغ-ص 88و89
1.هرچی گمشده ما با ارزش تر باشه،
هم غصه از دست دادنش سنگین تر هس،
و هم شادی بدست آوردنش بیشتر!
2.آیا شده خودتون رو گم کنید؟!
آیا شده بعد از مدتی خود گم کردگی به خودیابی برسید؟!
بی ربط نوشت:
خلوت گزیده را تماشا چه حاجت است!(حافظ)
مورچه ای که چسبیده بود به ظرف عسل،
از بس که دست و پا زد مُرد!
پ.ن:
آدما یا جغجغه هاشون بزرگتر میشه، یا دغدغده هاشون..
همه جاده های دنیا
در نقشه جغرافیا
به نظرم نقطه های خیالی اند
مگر یک جاده
جاده ای که در آن عاشقت شدم
و بعد از تو وطنم شد..
پ.ن:هنوز هم سوالم بی جواب مانده!
واقعا چه سری در پیاده روی اربعین هست؟!
مصیبت حسین(ع) مصیبت باغبانى است
که مجبور است به خاطر هجوم دشمنان، نخلها و درختانى را که با خون دل
پروریده و به آنها علاقه دارد،
قطع کند و از ریشه درآورد، تا اگر آنها کمک او نشدند، عصاى دست دشمن نشوند.
رنج حسین از این است، کسانى را باید از دم شمشیر بگذراند که پدران و برادر و خودش طى سالهاى سال آنها را از خاک بیرون کشیده و نیرو داده
ولى اکنون آلت دست دشمن شدهاند..
پ.ن:
مرحوم علی صفایی حائری(عین.صاد)_انسان در دو فصل
1..و من 23 ساله شدم!
به بزرگی عدد نگاه نکنید، باور کنید خیلی زود گذشت، خیــــــــلی!
سرشار از دیدن و شنیدن ها و رفتن و آمدن ها و خلاصه بالا و پایین ها.
تجربه های تلخ و شیرین که زود آمدند و زود رفتند.
2.بنظرم
این تولدهایی که یک سال عمر آدم را میگیرند
و ظاهرا بزرگترش میکنند،خیلی هم درست عمل نمیکنند!
گاهی فقط یک سال را گرفته اند و هیچ نداده اند،
جز فرسودگی و خستگی و نزدیک شدن به پیری.
اشتباه ما از اونجایی شروع شد
که قبل از انجام هر کاری،
به جای اینکه بگیم خدا چی میگه،
گفتیم: مــــــردم چی میگن!!
پ.ن:
از انسانهای روشنفکر بدم میاد،
لطفا یک نفر روشن دل به من معرفی کنید..
گاهی اوقات خیلی دوست داری برا یکی تکیه گاه باشی،
اما احساس می کنی یه نسیم خنک هم توانایی این رو داره که تو رو زمین بزنه!
یا باید جا بزنی یا اینکه بمونی و پاهات رو محکم تر رو زمین فشار بدی و بایستی،
نه به خاطر اینکه با یه باد پاییزی زمین نخوری... نه.
فقط واسه اینکه تمام امید کسی که تنها تکیه گاهش بودی رو به ناامیدی تبدیل نکنی..
ماه رمضان که می شود،
بعضی خود را به مریضی می زنند تا روزه نگیرند،
بعضی هم خود را به سلامتی می زنند تا روزه بگیرند!!آدم کسی است که بر تمام استعدادهایش مدیریت و رهبری دارد و به آنها جهت می دهد.
مرادم از انسان رشد یافته موجودی است که از سطح غریزه بالا آمده و در حد وظیفه و انتخاب زندگی می کند..
پ.ن:عین.صاد-نامه های بلوغ
کویر را دلتنگم،
و هوای دلنشین صحن انقلاب،
و لبخند همه کبوترهایی را،
که وقت سحر،
می رقصند و میلغزند با سمفونی نقاره ها.
همین..
تمام کوچه های محلمان را پیاده کز می کنم،
با یک نگاه!
و می نشینم در کافه ی خلوت تنهایی ام،
و یک فنجان نوشیدنی،
به همان اندازه تلخی قهوه ی اسپرسو..
پ.ن:چقدر تلخ شدی! مگر چقدر قهوه ی اسپرسو میخوری!!
روح که نداشته باشی دیگر هیچ چیز برایت فرقی نمی کند.
اینکه کلاغی برایت قارقار کند فرق ندارد با صدای قناری!
دیگر زیر باران هم همان احساس را داری که زیر دوش آب داری!
سیاه که شوی دیگر لکه لکه های کوچک برایت مثل قبل مهم نیستند.
.
.
.حالا هر چقدر هم که داد بزنم،مگر افاقه میکند!!
1.آخه کسی که بدنش به ویتامین ث نیاز داره،به فرض اینکه جوجه کباب بخوره،نیازش تامین نمیشه!
خب این آدم نه تنها اینکه نیرویی نمیگیره،بلکه نیروهای قبلیش رو هم از دست میده...معدش پر هس،اما بدنش ضعیف و مسموم.
2.وقتی من شروع می کنم و اینا رو می نویسم،اینجا تنها کسایی می تونن حرفام رو بفهمن که اصل متن رو متوجه بشن...خیلی چیز عجیب غریبی هم نیستن!
پ.ن:
هنوز هم نمیدونم چرا با وجود اینکه اطرافم شلوغ هس،ولی تا حالا آدرس اینجا رو پخش نکردم!
من هنوز هم هستم،همین حوالی...
شاید پر از حرفهایی که باید زد،اما نگفتنش بهتر از گفتنش باشه!
اینروزها حسابی مبهوتم،دوست دارم خاموش باشم و فقط نگاه کنم..
سال نود وسه تمام شد! پر از سردی بود و کمی گرمی!
یک سال بزرگتر شدم و سه سال پیرتر! رسیدن یا نرسیدنم را نمیدانم،فقط همین را میدانم که خیلی دویدم،خییییلی!
از نظر حقیــــر:
فیلم سال:میهمان داریم،امروز
کتاب سال:مسئولیت و سازندگی(عین.صاد)
مظلوم سال:حجاب
بی حیاء سال:گلشیفته فراهانی
هیجان سال:فوتبال ایران و آرژانتین
سرکاری سال:مذاکرات هسته ای
شخصیت سال:حاج قاسم سلیمانی
غصه سال:ارتحال آیت الله مهدوی کنی
دوست سال:بماند!
سوپرایز سال:قابی که هدیه گرفتم!
حال کردیم سال:مرگ ملک عبدالله
افتضاح سال:جشنواره فیلم فجر
تعجب سال:حواشی فوت مرحوم پاشایی
و اما:
بیاد ماندنی سال:پیاده روی اربعین
یا صاحب الزمان؛
کاش پایان امسالم اینگونه باشد:
سال یکهزارو و سیصدو نود و تو..
همه ی کتاب ها مقدمه دارند!
اصلا برای ورود به مطلب یک چیز اساسی است.
من برای شروع شما به یک مقدمه احتیاج دارم.
به گمانم مظلومیتتان خوب باشد.
.
.
.
.
.مقدمه تمام شد،
فکر نمیکنم دیگر حرفی برای گفتن باقی مانده باشد..
پ.ن:شهدا ایندفعه به معنای واقعی شرمنده(ام).
همیشه ی خدا همیشه است و روزهای خدا هم،روز. اما بعضی روزها بعضی تر از بقیه روزهاست. برای هرکسی این روزها فرق میکند.
برای ما میشود روزهای خداحافظی. خداحافظی برای جهاد،برای حج،برای کربلا،برای کربلا،وباز هم برای کربلا...
مهم نیست
این روزها حال و هوای شهر چه رنگی باشد. به سرخی انار شب یلدا و یا به
سیاهی شال عزا حضرت ارباب(ع). مهم این است که در میان حال من خووووب هست و
آماده ی بزرگترین تجمع جهانی هستم.
نمیدانم چه سری در پیاده روی به سمت کربلاست؟! اما همان دوباری که قسمت شد، هنوز مزه میدهد یاد و خاطره اش..
پ.ن:
1.خیلی جالب است! سنگش را او میخورد و التماس دعایش به ما میرسد.
2.هنوز هم این سوال برایم بی جواب مانده: ابن حسین کیست(ع)که عالم همه دیوانه ی اوست؟!
3.چه خوش سفری که بی برگشت باشد.
4. حلال کنید.
همین..
سوالی به وسعت تمام تاریخ:
ماندی یـــــــــــــا رفتی؟
باز هم شب عاشوراست،
امشب در دل تاریکی ها اختیارت می دهند،
بنگر می روی یا می مانی؟!
و تـــــــــو همچنان در کربلایی...وکل یوم عاشورا،
داد از آن اختیار که تو را از حسیـــــــن(ع) جدا کند..
پ.ن:
1.شهید سید مرتضی آوینی
وقتی میگویم: اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِی الذُّنُوبَ الَّتی تُنْزِلُ الْبَلاءَ1،
خودم واطرافیانم میگوییم:مگر چه کردم که شامل چنین عذابی شدم!
اما تو ک خوب میدانی من با خودم چه کردم.
من لی غیرک..
پ.ن:
1.خدایا؛بیامرز برایم گناهانی را که بلا نازل میکند.
بی ربط نوشت:
بازگشت از عملیات بدر،از زبان ابراهیم حاتمی کیا را در اینجا ببینید.
اینجا به وقت تقویم،نزدیکای پاییز هس،و اوایل بهار 22سالگی حقیــــر.
1.هر سال همزمان با سالروز تولدم به این فکر میکنم که این سالهایی که گذشته رو چیکار کردم،
چقدر کار ناتموم دارم و قراره بعد از این برام چه اتفاقی بیفته؟! بخصوص که تولدم همسو شده با آخرین
روزای تابستون و دیگه کم کم برگ درختا هم رو به زردی میره واین یه همزاد پنداری جالبی با عمر من
داره!
2.بنظرم بعضی آدما تو زندگیشون دو مرتبه متولد مشین:یه بار در ثبت احوال و بار دیگه موقع شهادتشون!
پس لطفا کادوی تولدم رو خرج دعا کنین،و بخواین که یه بار دیگه متولد بشم..
تولد نوشت:
1.تشکر از دوستان بابت تبریکاشون!
2.حسرت هیچکدام از روزهای این 22سال را نمیخورم،جز آن سفر اربعین که حسابش جداست..
همین..
مراقب باش!
این روزها اگر به آدمهای بی انگیزه،
بی حرکت،
خونسرد،
علاف،
و بی هدف،
دست بزنی،غسل واجب میشوی!
.
.
.غسل مس میت..
یک روزهایى است که پر از انرژى و انگیزه و حرکتى،
یک روزهایى هم هست که کم حوصله و پر از بغض و بهانه اى!
واقعا چرا؟!
این روزها
(بدجور)کویر را دلتنگم،
و هوای دلنشین صحن انقلاب،
و لبخند همه کبوترهایی را،
که وقت سحر،
می رقصند و میلغزند با سمفونی نقاره ها..
مراقبش باش!
عقل که ندارد،
منطق هم سرش نمیشود،
یهو دیدی کار دستت داد،
.
.
.
.دلت را میگویم..
رمضان نوشت:
کلیپ افطاری ساده را در اینجا ببینید.
الهی لا تودبنی بعقوبتک،از نظر حقیر یعنی:
هرچی روضه خوان بگوید حسیــــن،دلت نلرزد.
آااااااااااه..
پ.ن:
خدایا مرا به مجازات و عقوبتت ادب مکن(دعای ابوحمزه ثمالی).
لطفا یکی منو توجیه کنه!
یا هنوز ماه رمضون نشده و ما داریم روزه میگیریم،
یا شهر یادش رفته که ماه رمضون شروع شده!!
خیلی از حرفها مثل کتاب هستن،صرف خواندنشان مسئله تمام نمیشود،باید حق اش را ادا کنیم.حق نوشته،قلب نوشته هس،همان محتوا و منظورش.انتظار نیست همه با یک یا چند بار خواندن به عمق مطلب پی ببرند.اگر خلاصه نویس باشیم،درک مطلب دشوارتر میشود،و اگر نوشته انعکاس یک حس باشد درک آن دشوارتر میشود.پس انتظاری نیست!(نشون ب اون نشون که آبی آسمانی رو جایی تبلیغ نکردم)
اینجا هم سفره دل برای همه پهن است.اما از همه توقع ندارم یک اندازه از سفره بخورند.یک عده مثل شما سیرند،عده ای میل ندارند و عده ای دیگر فقط نگاه میکنند.شاید کمتر کسی باشد از این دستپخت خوشش بیاید و احساس نیاز کند.
همین..
الله اکبر...
امتحان فردا
انتهای سریاله چی میشه؟
فوتبال امشب
چرا زنگ نزد؟
یادم باشه وایبر نصب کنم
السلام علیکم و رحمه الله و برکاته.
-بعد هم پز میدیم که نماز قضا نداریم..
خدایا سلام؛
میشه لطف کنی یدونه از اون دعوتنامه های قشنگت رو که به بعضیا میدی،به منم بدی!
از اون دعوتنامه هایی که توش نوشته:مهمانی خدا.
از اون مهمونی هایی که یه سری جوون میان و نیمه شب باهات درد دل میکنن..
پ.ن:
میگن:صدبار اگر توبه شکستی بازآ
خدایا صدویکمین بارمه،بازم بیام!!
1.یادمه کوچکتر که بودم بعضی مردم لباسایی میپوشیدن که از تنشون گشاد بود!
2.حالا همون آدما اونقد برا تنشون گشاد بازی کردن که هیچوقت احساس تنگنا نمیکنن.
3.حالا هرچه میخوای فریاد بزن بگو:استعدادهایت،نوجوانیت،عمرت....مگر افاقه میکند!!
یکی از توانایی هایت سفید کردن موی بنده هس!
راستی تو با آرایشگر محلمان چه نسبتی داری؟!
پ.ن:
میترسم هااا بکشم و اطرافیانم همه یخ بزنن..
وطن پرستو بهار است واگر بهار مهاجر است از پرستو مخواه که بماند
پرستویی که مقصد را در کوچ میبیند،از ویرانی لانه اش نمی هراسد.(شهید آوینی)
بگیر از من روانم را،ولی آقا حرم را نه!
تمام روزها آری،شب تحویل سال را نه!
پ.ن:
1.تبریک ساده حقیر با ضمیمه سالی پر برکت به تمامی رفقا.
2.کفشداری 13،دعاگو!
3.به استقبال نوروز که نه، به عیادت مادرمان میرویم.
همین..
امسال سال حماسه اقتصادی بود_سالی که ظریف به اشتون رسید_
و ایضاً حماسه اقتصادی_نوشته ای روی سر برگ ها.
بعضی فیلمهایشان را به فردین و وثوق تقدیم کردند_
و احمق ترها برای گرفتن اسکار به تختخواب های آمریکایی دخیل بستند!_
هنوز هم بینش هنرمندان از سقف تالار وحدت بالاتر نمیرود.
جمعی به آبی و قرمز فکر می کردند_و برای پسر مسی صدقه میدادند!
سودای هاوایی دوستم را هوایی کرده_میترسم گوشی های آیفون کار دستمان بدهد_
وی چت سر به زیرمان کند_وکیت کت شکلات بی غیرتی به خوردمان دهد!
امروز دوست پدرم که شیمیایی بود شهید شد_اما این باعث نمیشود که کامبیز _
دوستش را به هفت خوان دعوت نکند!
مادرم خیلی بیسواد هست!_چون هنوز _تفاوت آندروید و آی او اس را نمیداند_
اما قلبش با انقلاب هست_و هرشب برای سلامتی حضرت(عج) دعا میکند.
خدایا به ما اسلام ناب آمریکایی!عنایت بفرما.
همین..
رابطش با نامحرم چندان تفاوتی با رابطش با محارمش ندارد،
به درس و مشق هم که رسید،زیاد خوندن و نخوندنش فرفی نمیکند،
شرایطش که سخت شود دروغ هم میگوید،
اگر جمع دوستان جمع باشد،از پس غیبت هم بر خواهد آمد!
.
.
.
.
.با این حال به هرکسی که میرسد میگوید دعا کنید شهید شوم!
سه حالت وجود داره:
1.یا معنای شهادت را نمیداند!
2.یا شهدا را نشناخته!
3.یا خودش را مسخره کرده..
خیلی جالبه ها؛
وقتی رنگ مشکی مُد باشه خوبه!
وقتی رنگ کت و شلوار باشه،با کلاسه!
به عشق و عاشقی هم که برسه،رنگ عشقه!
اما
وقتی نوبت به چادر رسید،میشه رنگ تیره!
مبگن افسردگی میاره و دنبال حدیث و روایت میگردن که مشکی مکروهه..
1.شدم شبیه اون کودکی که دست بزرگترش رو رها کرده،
حالا خورده زمین و پاش زخم شده و لباساش خاکی.
2.خدایا؛میشه خاکهای تنم را محکم بتکانی ومرا نوازش کنی!
3.الهی لاتکلنی علی نفسی..
هر چه جلوتر میروم درکش برایم ملموس تر میشود:
تنها کسانی با ما تا آخر خط میمانند،که طعم فقر را چشیده باشند(امام ره).
پ.ن:
1.توجه:منظور امام تنها فقر مادی نیست!
2.هر چی با خودم کنار اومدم بلاخره نتونستم پسرایی رو که بابت زخم شدن پاهاشون گریه میکردن(استعاره از زود رنج بودن)رو تو دلم جا بدم..
تو این زمستونی بیشتر مراقب باشیم!
گاهی ممکنه یک حرف یا یک نگاه،
اینقدر سرد باشه که شخص مقابل،
برا گرم کردن خودش عمری بسوزه..
1.حسین جان نظاره کن:
آنجا راه را به خانواده ات بستن،
و اینجا جاده شمال راهبندان شده!
2.رخت عزایت را نه از جان،بلکه از تن درمی آوریم،
چون داغی که در جان رفت،تا ابد در سینه خواهد ماند..
یکی پرسید:چرا پیاده میخوای بری؟!
گفتم:میخوام یه قدم برا حسین(ع) بردارم.
گفت:آخه اینکه یک قدم نیست؟!
گفتم:اونقدر قدم برمیدارم تا بلاخره ببینم یک قدم میشه!
اونوقت روز قیامت بگم:آقا ببین یه قدم برا تو برداشتم.
پ.ن:
1.بدون شک دعاگوی تمامی دوستان خواهم بود.
2.برا چشمام بیشتر از پاهام دعا کنین،که طاقت دیدن این همه زیبایی رو داشته باشن.
تمام..
و چه بی شرمانه در نمازم میخوانم:
«السَّلامُ عَلَینا و عَلی عِبادِ اللهِ الصّالِحین»
زائرین و مجاورین آقا علی بن موسی الرضا توجه کنن:
جوانی 21ساله دل خود را در حرم جا گذاشته،
از کسانی که دل این جوان را پیدا کردند،تقاضا میشود هرچه سریعتر به امانتداری حرم تحویل دهند..
به پشت دلم میزنم تا حرفهای گیر کرده در گلویم بیرون بریزد،
بعد حرفها را یکی یکی منظم میکنم و درسینی میچینمشان.
بعدتر آماده سفر میشوم،به جایی که بتوانم سینی را خالی کنم.
آری،به گمانم اینجا برای خالی کردن جای خوبیست:
حرم-گوشه صحن انقلاب..
آدمی چه دلگرم میشود گاهی به یک دلداری کوچک،
به یک نگاه کوتاه،
به یک لبخند ساده،
به یک گوش دادن خالی،
و یا یک پرسش:روزگارت چگونه است؟!
همین..
دلش را پر از سنگ کرده بود،
تا نکند یک وقت دلش را ببرند!
.
.
.
نامردها سنگ شکن آورده بودند...
آرزوی بلند پروازانه ایست،اما:
به امید روزی که شهید شویم...
- نصف دیگش باخدا...
هنوز هم فقر یک واژه ی تنهاست و کسی فقرا را یاری نمیکند،
مگر آنهایی که درد کشــیده اند و مثل دختر کبریــت فروش،
زیر بارش برف خیابان،جان دادند..
یاصاحب الزمان؛
چه تلخ است،
که در غیبت شما،
ما چیز دیگری حاجت کنیم.
اللهم عجل..
ربنای سی ســال پیش شــجریــان برای شما
فریاد سی ساله یا حسین محمود کریمی برای ما
عکس انداختن باگوگوش و صادق صبا برای شما
عکس انداختن با آیــت الله بهجـــت برای ما
بلیط 200هزار تومانی کنسرت برای شما
بلیط رایــــــگان هیئـــــت برای مــا
سیاه نمایی های اصغر فرهادی برای شما
روشنگری های داوود میرباقری برای ما
شبکه فارسی وان وvoa برای شما
شبکه سه و خبــــر برای ما
مدل زندگی غربی برای شما
مدل وطنی تا ابد برای ما
گفتمان سازش برای شما
گفتمان مقاومت برای ما
بعضی آدمها دغدغه هایشان بزرگتر میشود،
بعضی دیگر درک و فهمشان،
وبعضی ها هم فقط هیکلشان!
همین..
اگه بزرگترین آدم روی کره زمین باشی و کسی جواب سلامت رو نده سخته.
ولی...
اگه آخرین امید باشی و هزار و خورده ای سال بخوای به خاطر کارای من و امثال من پیش خدا شرمنده بشی خیلی سخت تره.
............. :
خدا/نه بخاطر خورشید/و نه بخاطر زمین/بلکه بخاطر گل هایی که برایمان میفرستد/چشم انتظار پاسخ است...
چند روز پیش یکی از رفقا ما رو دعوت کرد به چی؟! بستنی.
وقت انتخاب که شد،من لیوانی رو پیشنهاد دادم.
بنده خدا گفت:من چند وقته فقط قیفی میخورم.
دلیلشو پرسیدم،
گفت:آخه زبونی که نتونه حرف حق بزنه،همون بهتر که بستنی لیس بزنه!!
سرم رو چرخوندم و به فروشنده گفتم:بی زحمت دوتا بستنی قیفی..
میخواهم برایت بنویسم،
برای شروع به مقدمه احتیاج دارم،
به گمانم مهربانیهایت خوب باشد.
.
.
مقدمه تمام شد،
دیگر حرفی باقی نماند.
تمام..
بیچاره مردم کوچه،
که از امشب،
کسی نیست تا برای آنها دعا کند.
پ.ن:
یکبار مرا به چشم حُسینت نگاه کن..
این روزها((در))در دنیای من غوغا میکند:
مادر
پشت در
درد
حیــدر
قصه یتیمی ما هم از کنار همین در شروع شد..
چند وقته بد جنس شدم،
گمونم دیگه تو حراجی ها هم نخرنم..
(خودمو گفتم که به کسی بر نخوره!!!)
وقت وداع شده بود!
دلم توی صحن انقلاب گیر کرده بود و هرکاریش میکردم بیرون نمیومد،
رفتم دستش رو گرفتم وبه یه زوری آوردمش بیرون،
رفتیم یه گوشه ای نشستیم و من شروع کردم به نصیحت که چنین و چنان،
اصلا گوشش بدهکار نبود.بغض کرده بود و دائم فریاد میزد،
آخر سر بهش گفتم که نگران نباش،ایشالا اگه زنده بودی بازم میای،
اگر هم که نبودی،آقا خودش شب اول قبر میاد پیشت.
اینو که گفتم آروم شد و رفتیم.
وقتی داشتیم میرفتیم،برگشتم رو به حرم و به آقا گفتم:
من یه قولی به دلم دادم،دیگه خودتون میدونید..
