مصیبت حسین(ع) مصیبت باغبانى است
که مجبور است به خاطر هجوم دشمنان، نخلها و درختانى را که با خون دل
پروریده و به آنها علاقه دارد،
قطع کند و از ریشه درآورد، تا اگر آنها کمک او نشدند، عصاى دست دشمن نشوند.
رنج حسین از این است، کسانى را باید از دم شمشیر بگذراند که پدران و برادر و خودش طى سالهاى سال آنها را از خاک بیرون کشیده و نیرو داده
ولى اکنون آلت دست دشمن شدهاند..
پ.ن:
مرحوم علی صفایی حائری(عین.صاد)_انسان در دو فصل
بسم الرب الحسین
امیر حسین و نعم المیر
راست می گویی کسانی که شاگرد این مکتب بودند به یک سری دلایل رفتند سوی دشمن و ما را دشمن شاد کردند . همیشه هر بیشتر جاهایی که خوانده ام از تعداد ضربه ها از داخل بیشتر از بیرون بوده است .
به یاد محرم چند سال پیش که عزیزی گفت
سال هاست از عزاداری سید الشهدا می گذرد
وگرنه حیف محرم نیست که خرج و غم و عزای ما گردد
مضمون گفتم .....
التماس دعا