خیلی از حرفها مثل کتاب هستن،صرف خواندنشان مسئله تمام نمیشود،باید حق اش را ادا کنیم.حق نوشته،قلب نوشته هس،همان محتوا و منظورش.انتظار نیست همه با یک یا چند بار خواندن به عمق مطلب پی ببرند.اگر خلاصه نویس باشیم،درک مطلب دشوارتر میشود،و اگر نوشته انعکاس یک حس باشد درک آن دشوارتر میشود.پس انتظاری نیست!(نشون ب اون نشون که آبی آسمانی رو جایی تبلیغ نکردم)
اینجا هم سفره دل برای همه پهن است.اما از همه توقع ندارم یک اندازه از سفره بخورند.یک عده مثل شما سیرند،عده ای میل ندارند و عده ای دیگر فقط نگاه میکنند.شاید کمتر کسی باشد از این دستپخت خوشش بیاید و احساس نیاز کند.
همین..